Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Duo Reges: constructio interrete. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

At certe gravius.: Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
Bork: Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Hic ambiguo ludimur.: Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Audeo dicere, inquit.: Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Qui convenit?: Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Sed quot homines, tot sententiae; Hic ambiguo ludimur.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione
compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?

Quis istud possit, inquit, negare?

In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.
Dicimus aliquem hilare vivere;
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.