Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quae sequuntur igitur? Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Duo Reges: constructio interrete. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Sed haec in pueris;
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Non est igitur voluptas bonum.
Ut pulsi recurrant?
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?

Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?

Recte, inquit, intellegis.: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Etiam beatissimum?: Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Bork: Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Cur iustitia laudatur?: Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Bork: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Deinde dolorem quem maximum? Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?

Concede nihil esse bonum, nisi quod bonestum sit:
concedendum est in virtute esse positam beatam vitam vide
rursus retro: dato hoc dandum erit illud.

Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui
dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam
quidem captam esse senserit?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Sint modo partes vitae beatae. Idemne, quod iucunde? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Nos vero, inquit ille; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Tollenda est atque extrahenda radicitus.